«Παίρνουμε τη σκυτάλη της μνήμης από τους μάρτυρες, για να επιτελέσουμε το δικό μας χρέος. Να μετατρέψουμε τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, την κηλίδα του 20ού αιώνα, στον ηθικό κώδικα του 21ου αιώνα», υπογράμμισε η Ρένα Δούρου στον χαιρετισμό της.
«Για να διασφαλίσουμε ότι θα μάθουμε, ότι θα θυμόμαστε και ότι θα διδασκόμαστε», υπογράμμισε η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου στη εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, που συνδιοργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και η Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», με τίτλο «Γνωρίζουμε; Θυμόμαστε; Διδασκόμαστε;».
«Το μεγάλο μας στοίχημα» τόνισε μεταξύ άλλων η περιφερειάρχης, είναι να κερδίσουμε τη μάχη για ένα «ζωτικό ζήτημα για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό», όπως έχει χαρακτηρίσει το Ολοκαύτωμα ο νομπελίστας Ίμρε Κέρτες.
«Σήμερα», πρόσθεσε, «έπειτα από μια μακρά πορεία που κανονικά θα έπρεπε να μας είχε οδηγήσει και στη γνώση, και στη μνήμη και στη διδαχή, βρισκόμαστε εκ νέου μπροστά στην άγνοια, τη λήθη, την αμάθεια. Στην άνοδο του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και του νεοναζισμού. Με νέο περιτύλιγμα αλλά το ίδιο αποκρουστικό και επικίνδυνο περιεχόμενο, που μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας Πρόκειται για ευθύνη διαρκείας στον αγώνα κατά των ρατσιστικών και αντισημιτικών στερεοτύπων, κατά της κάθε είδους παραχάραξης και αμφισβήτησης».
«Ευθύνη, να μην επιτρέψουμε η ιστορία να ξαναγραφτεί από τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, η μνήμη να μετατραπεί σε απολίθωμα αλλά να παραμείνει δρώσα, μπολιάζοντας όλους τους αρμούς της κοινωνίας μας, δημιουργώντας αντισώματα ηθικά και πνευματικά κατά του αντισημιτισμού, της αδιαλλαξίας, της απόρριψης του άλλου. Αντισώματα για να μην γίνει η παραχάραξη της ιστορίας, η κανονικότητα του 21ου αιώνα. Αντισώματα για να κατοικεί μέσα μας ο άνθρωπος ως υπέρτατη αξία».
Κλείνοντας το χαιρετισμό της, η κυρία. Δούρου χαρακτήρισε αναγκαιότητα «να μην ξεχάσουμε ποτέ». Οπως οι μάρτυρες σαν τον Ελί Βιζέλ: «Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνες τις φλόγες που έκαψαν για πάντα την πίστη μου. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη σιωπή εκείνης της νύχτας, που μου στέρησε για πάντα την επιθυμία για ζωή. Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνες τις στιγμές που σκότωσαν το Θεό μου, την ψυχή μου και τα όνειρά μου, τα οποία πήραν την όψη της ερήμου»…
