Του Γιώργου Κυκλαδίτη
Συγγνώμη, αλλά λόγος δεν μας πέφτει εάν οποιοσδήποτε άνθρωπος θέλει να προσφέρει μέσω κληρονομιάς τα περιουσιακά του στοιχεία σε κάποιον άλλον.
Ακόμα και εάν αυτός ο «άλλος», είναι πολιτικός.
Ωστόσο, κάποιος πονηρά, αφελώς, καλοπροαίρετα ή και κακοπροαίρετα σκεπτόμενος, ενδεχομένως να απορήσει πώς γίνεται και τόσοι (μα τόσοι) πολιτικοί να γίνονται δέκτες μεγάλων κληρονομιών.
Τα «πόθεν έσχες» των χρόνια «μπασμένων» στην πολιτική, βρίθουν κληρονομικών δωρεών. Αλλωστε είναι κοινή διαπίστωση, ευκόλως αποδεδειγμένη και δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα.
Αλλά τα τελευταία χρόνια που όσο να ‘ναι τα πράγματα (και τα περιθώρια) στενεύουν στον πολιτικό κόσμο, το φαινόμενο πάμφτωχοι πολιτικοί να παντρεύονται πάμπλουτες γυναίκες (κατά προτίμηση με επενδύσεις σε ακίνητα) διογκώθηκε σε υπερβολικό βαθμό.
Σύμπτωση, έστω και επαναλαμβανόμενη; Σύμπτωση.
Σύμπτωση και οι κληρονομιές; Σύμπτωση.
Σύμπτωση που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων όταν ακούνε βουλευτές να λένε ότι μπήκαν στην πολιτική πλούσιοι και έφυγαν φτωχότεροι θυμώνουν;
Σύμπτωση κι αυτό;…
